Halep’te kurulan musalla taşında,
Müslümanlık uzanmış, bin parça yatıyor.
Sırtlanlar kümesi saf tutmuş başında,
İnsanlık Güneşi Suriye’de batıyor.
Aralıksız sürerken kuşatması Haleb’in,
Cennet kokan çocuklar, cehennemi yaşıyor.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta