“bir Türk ve bir Kürtten bir Ermeni’ye”
güvercinleri vururlar bu ülkede Hrant
gözbebeklerindeki sevgiyi görmeden
vururlar ürpermeden
her yerden vururlar güvercinlere
/ Ahd-i Ati /
kitapların en sonuncusu bu kitap
daha yazılmadı, belki hiç
yazılmayacak
/ Caz ve Çocuk /
bu kitap bir çocuğun ölümünü anlatır.
bach’la büyüyen çocuğun, caza doğru büyüyen ve cazla ölen.
ömrü bir çılgın doğaçlama senfoni
davul bebop, bas kontrabas, bir gitar ağır metal
çıldırmak işten değil
öyle güzel ki kokusu gecenin
kar dizboyu ve aklımda
ölü doğmuş ezgiler, bir yörük göçü
çingen’ kanım şeyh kanım
eşkiya yanım
‘Baba’ya.
“bir bando şefinin hüznü” Edip, haklısın
anadan doğma dilsiz ve çıplak caddelerde
yanında maskot çocuk, ağlamaklı, al yanaksız
marşlarla, Gencebay’la, süitler ve füglerle
Sen bizim anamızsın.
Dört kitapta yerin var.
Yazılmış, yazılacak
bütün şiirlerin her mısraında.
Sen bizim anamızsın,
gece ispirto kokuyor ve cinnet
getirilmiş şehir uykuda
sokaklarda şizofreni, uzun kirli tırnaklı
bense bahar kokuyorum
ve yağmur ve aşkgülü
cennet benim içimde
cennet benden başka biçimde
cennet benim cennet benim deyişimde
cennet bendeki değişimde
1982
Öldüğümde “ Haldun ölmüş! ” diyecekler:
İyi bilirdik, rahmetli, serserinin tekiydi
bilemeden kalmıştı, olamadan öldü!
Tedavülden kaldırılsın artık gülüşü
Yakın beni, savurun küllerimi dostlarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!