Halbuki bedenler çürüyecek bir gün

artık dünyaya bir daha gelmeyeceğim

çünkü dünya yeterince kirlendi

artık bir daha yağmurun altında balık tutmayacağım

çünkü deniz eskisi kadar mavi değil

artık ölümden de korkmuyorum

çünkü yaşamak ölmektir

daha fazla kokar cesedimiz

ve daha fazla çürür biz yaşarken bedenimiz

artık bir daha sevmeyeceğim

çünkü duygular aldatır insanı

sırf yaşamak uğruna

aşık olur bir insan ötekine

inanır insan aşık olunca ölümsüzlüğüne

halbuki bedenler çürüyecek bir gün

ne paralar kazandık zenginlik uğruna

ne kadınlar sevdik

ne hayaller kurduk

ne şaraplar içtik

ne ateşler yaktık gecenin bir yarısında

üç beş arkadaş bir araya gelip

ne kadar da çok güldük öyle değil mi

ama hiç ağlamadık

çünkü içimiz yandı

gözlerimiz eridi

dudaklarımız kurudu sokakta uyurken

ama yine de güzeldi yaşamak

yarım yamalak

senin anlayacağın yeterince dünyayı kirlettik işte

şimdi gidiyorum cehennemin dibine

ya yakacaklar beni

ya da yeniden yaşatacaklar

hiç yaşamadığım kadar...