gecenin nefesi dolarken odaya
yaşamakla ölmek arasında ki ince çizgide
bin yıllık anılarını döktü geceye kadın..
karanlığın bakirliği değdi sessizce tenine
usulca sarındı karanlığa..
sessizliğin inanılmaz hafifliğiyle
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta