Hâlâ Sen Kokar Bu Yakmak İstediğim Şehir

Söyle hangi soluk hayatın renklenişidir gelişin
Söyle hangi çağ son bulur sessizliğinle
Şimşekler çakar gidişinle tan yerine
Nasıl koyarım artık bir başkasını yüreğime

Mahzun olur artık seni anlattığım kitap
Islanır da çürür günden güne
Kan damlar artık kalemimden
Durduramam ki taşar nehirlerinden

Sayamam artık yokluğunda günleri
Odam her akşam zindan olur bana
Görürüm duvarlarda mağrur gölgeni
Tanımazsın beni bu köhne odalarda

Buz tutar vücudum tufanın da
Belki ölürüm hayalinin kolların da
Hala sen kokar bu yakmak istediğim şehir
Kokunu alınca kıyamam geçtiğin kaldırımlara

Neydi o kuşlar gibi göçerken aradığın
Hangi bilinmezlik o ruhumu kararttığın
Yüreğimin ortasına mıh gibi çaktığın
Hangi sensin şimdi uğruna zindanlar yattığım