Hal-i Zaman Şiiri - Elvira

Şu eylüller, eyledi keder.
Küçük bi çocuktum aldı elimden oyuncak.
Ağlarım, utanmam, durdu şimdi zaman.
Yaralrım yanıma kaldı.
Sustum ben bilirim zamansızlığı.
Ağlamaklı da olmaz, yaram kanar basar tuz..
Rüzgar vecde geldi esti..
Savurdu benliğim ruhum kayboldu.
O halli savurdu bedenim. Şaduman oldu.
Belirsizim, zamansızım, mekansızım, yalansızım.
Rab, yaslandı bulutlara.
Koydu bir film vizyona.
İzlerken meleklerle,
Yaradılanları,
Çıtladığı çekirdeğin kabuğu yağmur oldu.
Şemsiyen yok elvira
Dua elzem oldu.
Bak, et, eyle, durma TÖVBE! ...
Yavaş yavaş dinlen,
zaman aksın.
Sadık ol ki zamana,
başın değsin arşa.
Bütün kepenkler kapandığında,
Yanım düşer sağıma.....
ELVİRA!