Hâl-i Ahvalim Şiiri - Ercan Yıldız

Gönlümün duvarında, siyah beyaz bir resim...
Sabahı uzak kılar, uykuyu böler sesim.
Kimsenin görmediği bir kuytuyken adresim,
Bu sessiz çığlığımı ne olur duysan dedim.

Karanlıklar demlenir hüznümün gölgesinde,
Hayallerim can verir akrebin pençesinde,
Sararır son umudum gönlümün bahçesinde,
Yüreğim çöle döndü ne olur gelsen dedim.

Hasretin yangınında cism-i canım kalmadı,
Unutuldu varlığım halim vaktim kalmadı,
Arsız bir rüzgar esti bağım bahçem kalmadı,
Şu hâl-i ahvalimi ne olur görsen dedim.

Bir kıvılcım sıçradı, hanemi yaktı gitti.
Bir idam fermanını, boynuma taktı gitti.
Şu kanlı gözyaşlarım, içime aktı gitti.
Kanayan bu yaramı ne olur sarsan dedim.

Ellerimi uzatsam, tutacak dalım mı var!
Has bahçede konağım deryada salım mı var!
Sırtıma dert yükledin çekecek halim mi var!
Sermayem kuru bir can onu da alsan dedim...

24/02/2021-ELAZIĞ