Hal'den Hale,,, Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Aman Efendim Aman,
Gözüm görmez kimseyi,
Gönlüm günahkârlar şehri,
İhtiraslarım ise çok yaman,

Tamam, nefsim tamam,
Kısrak gibisin, Biraz sakinleş,

Damarımın içinde, Sanki yanıyor ateş,
Şeytan ise düşmez,Dört yanımdan,
Yararlanır düştüğüm gaflet anımdan,

Bazı zamanlar tefekkür eylerim,
Sanırım ki artık hep sevap işlerim,
Rabbim derim günahlarımı affet derim,
Yoldan hiç çıkmam zannederim,

Korkuyorum halden hale girmeye,
Utanmıyor gözlerim günah işlemeye,
Neler oluyor bana sapkınıyım yoksa,
Allah'ım ne olur beni bana bırakma,

Yüzümün fecri sönüyor, Galiba o zaman,
Aman efendim aman, Benliğim gidiyor,

Düşüncem zincirleniyor,
Şehrime iblisler üşüşüyor,
Gönlüme söz geçmiyor,
Zikir bile tesir etmiyor,

Aman efendim tamam efendim,
Hatasız eksiksiz kusursuz,
Sübhan olan sadece sensin,
Seni her şeyden tenzih ederim,

Esirgeme ne olur bizden,
Yardımını ve affımızı dilerim,
Elimden geldiğince'de kulluk ederim,
Senden başka İlah yok, diye feryat ederim,

Dipsiz kuyuya düşmüş gibi ,
Kalmaz Çıkmaya mecalim,
Öyle hissederim öyle olurum,
Tövbe edince durulur, sakinleşirim.

Efendim senden aman isterim.
İhtiras okuyla sanki zehirlenirim,
Aklım başımdan gider, düşünçesizim,
Neylersem eyleyeyim, işin sonunda,
Sana sığınır sadece senden, affımı dilerim.