Hal Bırakmadın Şiiri - Aysel Tarcan 2

Mahperi gönlümde gonca bir güldün
Güller sereceğim yol bırakmadın
Ne içten sokuldun ne kıymet bildin
Diller dereceğim hal bırakmadın

Bir canın da bendim niyet çözmedim
Öyle çok sevdim ki tek gün ezmedim
Sitemkar tavrından biran bezmedim
Artık duracağım hol bırakmadın

Dertte ömür sürdüm bu günler için
Hükümsüzdü sözüm bilmem ki niçin
Rabb'ime arzettim istedim geçin
Artık varacağım kul bırakmadın

Binbir umutlarla yuvanı açtım
Ne arzun varsa hep uğrunda saçtım
Hürmet dergahında kem sözden kaçtım
Artık vereceğim el bırakmadın

En kalbi akraban bil kanın oldum
Huzurla yattığın bil hanın oldum
Şefkat yamacında bil canın oldum
Artık saracağım kol bırakmadın

Yadelde belli ki nazara girdik
El dilinde herdem pazara girdik
Ateş kalbimizde mezara girdik
Artık karacağım kül bırakmadın

Yüreğin arzeyler çağır bilirsin
Sende ah bir evlat doğur bilirsin
Kefen sırtta hesap ağır bilirsin
Artık düreceğim çul bırakmadın

Aysel Tarcan