Haksızlık ve Ben Şiiri - Mehmet Cıngır

Öfkeli adam,
Sinirli adam,
Kavgacı adam diyorlar bana.
Evet,
Öfkeliyim.
Sinirliyim,
Kavgacıyım.
Öfkem de,sinirim de,kavgam da
Haksızlığa karşıdır benim.
“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.”
“Hakkını kaybeden şerefini de kaybeder.”
Haksızlık karşısında deniz gibi kabarır öfkem;
Hatta tsunami olur taşarım,
Kendim bile buna şaşarım.
Kabirden çıksa anam,babam
Haksızlık karşısında asla sessiz kalmam.
Haksızlık başkasına da yapılsa
Aynı şeyleri yaparım.

Haksızlık karşısında yanar ta ciğerim.
“Adam aldırma da geç git diyemem,aldırırım,
Çiğnerim,çiğnenirim hakkı tutar kaldırırım.”
Diyen şaire benzer benim karakterim.

Gerçekte yumuşak huyluyum,
Hak karşısında boynum kıldan incedir.
Kuşlar kaçmaz benden,
Karıncayı bile ezemem.
Böcekleri ezmemek için kırlarda gezemem.
Bir Hak’tan bir de haksızlıktan korkarım.
Kimseye haksızlık edemem,
Hakk’ın huzuruna kul hakkıyla gidemem.

Evet,
Öfkeliyim,
Sinirliyim,
Kavgacıyım…
Zalimlerden davacıyım.
Haksızlık karşısında köpek gibi,
Hak karşısında ipek gibiyim.