Haksızların Dünyası Şiiri - Mehmet Çoban ...

Dalı kırılarak kurumaya terk edilen gülleri, sofrasında aç yoksulları
Boğrune kurşun sıkılan, içi kanayarak özgürlüğe koşanları
Leşe doymayan sırtlanları, akbabaları
Suya inen ceylanları, avlayan avcıları
Kardeşi kardeşe vurduranları
Güvercinlere ok atanları
Öldüren canileri
Cellatları
Kefensiz ölüleri
Şımarık zenginleri
Topraksız köylüleri, işsiz işçileri
Dalkavukları, dönekleri, hainleri
Eemir ferman veren padişahları, hünkârları
sende gördüm

Yoksullara, bir parça ekmeği çok gören, dönüp "kaderidir " diyenleri
Hak, hukuku, adaleti olmayan
Zindanlara dıyar
Ey kahpe dünya
Sen ne çok acımasız, ne çok banalsın
Sende
Kendinden olmayanları
Aşağlayanları
Kadehten süzülen
Al şaraba "haram" esrar " helal " diyen
Dinden, töreden dem vuran, kurban kesip stoklayanları gördüm

Kimine nanay, kimine malikane, şato, villa veren, ey zalim dünya
Şu kapkaranlığı, gecekonduları
Halkalara, emekçilere reva gören
Vicdansızlara mutluluk
Vicdanlılara acı veren
Her haksızlığı senden gördüğüm! Zalim dünya
Kıblegâhı, mabeti taştan olanların cehaletini sende öğrendim

Ayın, yıldızların göçe, kıyıma, tehcire deli, deli ağlamalrını
Hasretin zorluğunu ve gurbetin çilesini
Sende seyrettim
Sende seyrettim
Her bir kaygıyı
Yaşarken ölmeyi, görmeden bir nebze şafağı
Sömürü ve paylaşım düzenlerinde
Çıkar savaşlarını
Egemenlere karşı verilen
Devrimci mücadeleyi
Halkın sırtımdaki zam kamburunu
Meclislerinde ki kavgaları
Ana
Bacı
Yada
Gönül verdiğimize
Adına " yâr" denilen kadının
Dışlanmasını
Halkı aldatmak için
Tüm yanlış hedefleri süsleyip
İnsanlara yuturan, din bezirgânlarını
Acımanı "zayıflık" olduğun diyenleri, ben sende, ben sende gördüm

Mehmet Çobanlğlu
22.09.2924
Gürpınar