İnsanın en haklı isyanı,
Sevmek...
En derinden sevmek...
Haklı olmanın en haksız yanı,
Ne kadar acıtsa da
Delicesine sevmek...
O kadar haklısın ki
Haksızlığa yalvaracak
Yenilgiyi kabul edecek kadar...
Ahh ahhh!
Hatta o kadar haklısın ki
Gün sonunda kargalar sana,
"Haksızsın" Diyecek...
Sessiz, sedasız...
Bağırdığında kimsenin,
Ama hiçkimsenin,
Duymayacağı kadar haklı...
En büyük haksızlığım,
Alacakken Azrail canımı
Yeni bir güne uyanmak...
Hakka yönelin dostlar,
Beni kaybettiniz,
En azından cenneti,
Belki cenneti kazanırsınız...
Kayıt Tarihi : 24.4.2022 21:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Haklıydım ama en haksız sıfattı bu bana
![Ersan Yüksekkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/24/haksiz-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!