Haklıydı Şiiri - Celal Bahar

Haklıydı... Her şey değişti. Ne o bildiğim kişiydi, Ne de ben eski bendim. Demek ki; Sabrın da bir sonu varmış, Demek ki; Can dediğin de, Bir yere kadar dayanırmış. Haklıydı... Sevgiymiş, Aşkmış hepsi yalanmış. Dünyada ne aşktan, Ne de ayrılıktan ölen varmış. *** Söylediği doğruydu.... Olmayanı kabullenmek, Eyvallah demeyi bilmek gerekmiş. Zor olan sadece, İlk adımı atmakmış. Sonrası ardı ardına geliyor, Mesafeler birbirini izliyormuş. Engeller desen, Araya girmek için sıra bekliyormuş. *** Sonunda inandım... Tırmanmak ne kadar zorsa, Düşmek o kadar kolaymış. Ulaşmak ne kadar zorsa, Uzaklaşmak o kadar kolaymış. Can değil mi bu, Öyle de yanarmış, Böyle de yanıyormuş. Ha ateşi tutarak, Ha alevini yutarak, Ha kapısında bekleyerek, Ha kalbinden kaçarak. Her şekilde yanarmış. Ha gözlerinin önünde, Ha gönlünün derinlerinde. *** O halde; Ne diye seyretmene izin vereyim. Madem sevmedin, Ne diye gözlerinin önünde eriyeyim. Madem gelmeyeceksin, Daha kaç yıl bekleyeyim. Yok yok, Madem ki yoksun, Tutar ben de giderim. Madem ki olmazdı, Kadere boyun eğerim. Eyvallah der, Sana son kez veda ederim...