Hakkınızı Helal Edin; Şiiri - Şamil Akay

Hakkınızı helal edin;
Gidiyorum.Hepsinin özünde, hepsinin temelinde korkularımla yüz yüze gelmeyi öğreniyorum. Başka bir dilde bana "beklentilerin neler? " diye sorduklarında, tereddüt etmeden "bir beklentim yok, yolun kendisi bir şey değiştirmiyor, yok olmayı sadece." dedim. O başka dilde olmasa da evrensel olan bir dilde yüzüme tokat gibi fırlatılan bakışta, acımasızlığın bilinçsizce tükettiği son şansım vardı. Kullandım.Uzun zamandır gitmek istiyordum. Yeni başlangıçlar dense de mantığımda bitişlerin acısını sindirmeye çalışmak belki de..ağzımda pas tadıyla.
Gidiyorum dediğimde, kimse bana gitme demedi. Geride bıraktıklarımın ve gelecekte olanların arafında donup kalmış bir zamandayım. Varolan yaşamımı geride bırakıp, bilmediğim bir yere varma niyetiyle gidiyorum. Yıllardır içimde tuttuğum duyguların ağırlığıyla gidiyorum.
Valizime otuzkilo sınırlaması getiren düzene karşı, kaybettiğim her şeyi sığdıramadığım gerçeğiyle haykırıyorum. Henüz hazırlamamış olsam da. Peşimden gelenlerle birlikte gidiyorum. Hatta kendimden çok, en çok onları yanımda götürerek gidiyorum.
Yüzün geliyor aklıma hoşçakal diyebiliyorum. Sesler var kulağımda, tiz sesleri ayırt edebiliyorum. Bir nefes var soluğumu yakan, daha derinden içime çekiyorum.Patlak bir fren sesinde kaybolmuş, hafızasını sevmediğini unutmuş alzeimera tutuluyorum. Büyüyen dalların, çekilen ellerin aralarından, hiç birinde iz bırakmadan geçiyorum.
Gidiyorum işte çocuk. Herkes gider bilirsin.