Hakkın Var Değil Şiiri - Eyüp Mert

Sen cahilsen, karşındaki insanı,
Kendin gibi görme hakkın var değil.
Kim öğretti sana çirkin lisanı?
Güzelliği yerme hakkın var değil.

Anladım ki aklın silmiş izanı,
Şer bilirsin doğruları yazanı.
Bilmez misin bela bulur azanı,
Sinirleri germe hakkın var değil.

Çok isterdim tanımayı ustanı,
Zamanında takmamış mı tasmanı?
Hiç mi sana söylemedi susmanı?
Her geçene ürme hakkın var değil.

Şımarmaksa cehaletin nişanı,
Bulmuşsun bak sana lâyık o şanı!
Kimse sevip saymaz haddi aşanı,
Çirkeflikler sürme hakkın var değil.

Koydum senin illetine bir tanı;
Pise batmış bıyığının kaytanı..
İşin gücün sevindirmek şeytanı,
Kin duvarı örme hakkın var değil.

Terk etmeden ateşlere koşmanı,
Yanlışları doğru bilip coşmanı.
Olmadan da kötülüğün düşmanı,
Gönüllere girme hakkın var değil.

Mert’im muhtaç değil senin çarene,
Böyle kullar hasret kalır yârene.
Adam bilip sana güller derene,
Diken derip verme hakkın var değil.