Mezarın çökmüş, dediler...
Bir avuç toprak aldım,
Sessizce vardım yanına,
Hakkın olan toprağı,
Titreyen ellerimle koydum mezarına.
Kimsenin toprağı kimsede kalmaz,
Er geç alınır her hak yerini.
Ben, bir avuç gözyaşıyla
Suladım sessizliğini...
Sen ki benim yarım sesimdin,
Güldüğümde gülen yüzüm,
Sustuğumda içimi duyan,
Kardeşimdin,
İçime düştüğün günden beri.
Yıllar geçse de üzerinden,
Toprağın hafiflese de,
Bilirim:
Her dua, yüreğimden çıkıp
Mezarına düşer usulca.
Şimdi rüyalarımda konuşuruz yine,
Sen bana gülersin çocukluğumuzla,
Ben seni dinlerim sessizce...
Sonra uyanırım,
Bir boşluk kalır yastığımda.
Hakkını helal et kardeşim,
Gözyaşımla vardım yanına...
Gönlümde hep yerindi,
Bir gün buluşuruz elbet,
Aynı rahmetin koynunda...
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!