Hakkım Yokmuydu Şiiri - Güven Tekin

      
Koca dünyaya,herşey sığdıda bir ben sığamadım.
Ne yaşamaya,hakkım oldu,be sevmeye,ne gülmeye.
Bizim hakkımıza düşen,gözyaşı oldu.
Keder oldu,hüzün oldu,aca oldu.

Bundan sonra değişirmi kaderim?
Gülermi yüzüm benimde?iyileşirmi bedenim?
Koşmak isterdim,durmadan enginlere.
Sevmek isterdim,iliklerime kadar yüreğimde.

Hastane yolunda, soldu gençliğim.
Hayallerim, kaç defa yıkıldı sayamadım.
Yalnız ve tektim,şimdi olduğu gibi.
Saran olmadı yaralarımı,tuz bastı her değer verdiğim.

Acı alnıma yazılmıştı,normalde çok konuşurdum.
Kimse bilmedi,sessiz göz yaşlarımı,gecelere sakladığımı.
Sormadan geçemiycem,
Söyleyin benim yaşamaya,hakkım yokmuydu?

Neden hep sessiz çığlıklar içinde boğulan ben oldum.
Başladı mavi,bitti mavi demek isterdim,aşk derdim.
Ama,başladı mavi,bitti siyah,sessiz çığlık dedim.