Dünya zevkine kapıldık
Kalmadı kimseye saygı
Bilmez kimse tasa kaygı
Bizi bu hale getiren utansın
Vijdanımızı buruşturup attık
Baharda soldu güllerim
Sensiz geçer her günlerim
Neredesin ey sevdiğim
Sen gideli yıllar oldu
Dalımda yaprak kurudu
Kendini büyük görme
Dağlar benim deme
Kimseyi küçük bilme
Sende allah kulusun
Su'dan toprak'tan oldun
Ayrılık treni gelecek
Özümü, sözümü,gönlümü
Bağrımı delip geçecek
Seni benden alacak
Vagonlarında hasret
Ölüm birden gelecek
Ceset'im tabut'a konacak
Eş, dost namaz'a duracak
Bedenim toprak olacak
Soğuk beden'im mezar'a konacak
Hasreti hasrete ekledim
Gelirsin diye hep bekledim
Acıları acılara dekledim
Gelirsin diye hep bekledim
Sevgin yaktı içimi kavurdu
Bende isterdim unutmayı
Sana dair ne varsa silmeyi
Senden kalan ne varsa
Arkamda bırakıp gitmeyi
Bende isterdim unutmayı
Yüreğimiz seviyor derken
Bu elveda oldu erken
Dil kana bulandı söylerken
Severken bu veda niye
Ellerimiz kenet olmuşken
Gecelerin uykusuzluğunu çektin
Bir lokma ekmeği bana verdin
Dokuz ay sancımı çektim
Benim canım anam
Ağladığımda benle ağladın
Basma damarına türkiyenin
Türkü kürtü çerkezi lazı
Bir olur kazır kökünü
Dağlardan toplarsın leşini
Bir, bir yok ederiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!