Hakkari Şiiri - İrfan Mutluer

Ülkemin
En yüksek yerlerinden
Birindesin sen.
En sarp
En geçit vermez
Dağlarında.
Toprak damlı evlerin
Karla kaplı yolların
Çıplak ayaklı çocukların
Ve ufuksuzluğunla
Ve kadınlığını yaşamayan kadınların
Ve çocukluğunu yaşayamayan çocukların
Ve ineklerin, öküzlerin
Keçilerin ve katırınla
Ve kendine özgü
Davar kokularınla
Ve kışınla
Ve soğuğunla
Ve Zap’ınla
Ülkemin garip
Ve en yoksul yerlerinden birisin.

İnsanlar şaşırıyor seni görünce,
Ben şaşırıyorum.
Ama yine de
Yine de seni seviyorum
Anlıyor musun beni
Hakkari.
Hakkari...

Şubat – 1988
HAKKARİ