Hakkaride Bir Zaman Şiiri - Osman Sarıkaya

Gever’de bir dağ köyünde
Çok eski değil, bir zaman
Çeker yorulmaya inat,
Çeker pervasızca aheste...
Aşar kardan barikatları.
Taşır kızağını umuda.
Kaytan bıyıklı...
Kar esmeri Agidim.

Uramar dağlarında bir aşiret çocuğu
Cilo'nun ayazına karşı duran bir delikanlı.
Şimdi Zap Nehri de donmuştur bu karakışta…
Berçelan yaylası gibi koca yüreği…
Karayağız, çakı gibi yiğidim.
Keke hey!

Haykır da inlesin koca dağlar!
Haykır da erisin karlar!
Haykır da duysun kurtlar,kuşlar!

Bu kez ağırdır yükü.
Evin gelini, 'Nazo'dur' yükü..
Feri gitmiş gözlerinin.
'Hani ferman yazdıran'
Bakınca yiğidine...
O hep sevdalıdır erine.
Gah tarlada, gah bağdadır.
Hem anadır hem yardır o...
Hem hayattır hem sevdadır o...
Geceleri koynunda batar güneşler...
Ay utanır görünmeye yanında

Tutmuş sancısı gün batımında
Yarınlara gebedir Nazo.
Birazdan haykıracak,
Belki artık uyanmayacak...
Kara bahtına İnat.
Bu ayazda, bu karda
Bir arslan doğuracak...