Hakkâri Şiiri - Ömer Koçtürk

Hakkâri yaralarımı saracak şehir.
Sana hicret ediyorum medine misali
Önce allaha sonra sana sığınıyorum
Sarp ve yalçın dağların arasında
Kötülüklerden koru beni
Asabı-keyf teki müminler gibi
Sana irtica ediyorum allahım.
Yeniden diriliş otağım ol
Çölemerik Hakkari.

Gözlerimden yaş yerine kan damlar
Bedenimde yangın olur kaynar
Zap suyuyla bu yangınım söner mi?
Bin yıllık kardeşliğin özlemiyle geliyorum
Terslale otlu peynir gizli kalmış güzelikler
Ve anlatamadığım daha neler neler...
Vatanımın serhat diyar-ı
Kimsesiz çaresiz bir muhacirim
Misafir perverliğinle dağların
Yamaçların gölgesinde bul beni
Çölemerik Hakkâri

Sümbül dağı gibiyim başım
Dumanlı karlı umudum dağlar kadar.
Arkamda koskoca bir hiç
Kalbim sevgiye sevilmeye hasret kalmış
Bedenim, ruhum bir başka efkârlı.
Gönlümü berçelan yaylası gibi genişlet.
Ruhumdaki yangınımı ferahlat
Allahın huzurunda savrulan
Kuru bir yaprak gibiyim
Her yönden sana geliyorum
Sar beni bedenimi benliğimi
Çölemerik Hakkari.