Adam hakka yürüme yaşında,
Adını sordum, “Hakkı” dediler
Bunamış ama aklı başında,
Etrafını da, sarmış kediler.
Camide sordum, çekip kenara
Kızarıp bozardı, “kem küm” dedi
Kabuk bağlamış gönlünde yara,
Bir simit verdim, aldı yemedi.
Hanım öleli, dört sene olmuş,
İki yıl bekâr yalnız yaşamış.
Sonra kendine birini bulmuş,
On yıl önce orduda paşaymış.
Biz konuşurken, imam duymuş,
Selam verip yanımıza geldi.
Oysa paşanın küçük oğluymuş,
Her ikimize de, birer çay verdi.
Sonra dediler, o kadın kaçmış
Bir daha paşaya hiç dönmemiş.
Paşada ona abayı yakmış,
Onca borçlarını, imam ödemiş.
2023
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 18.7.2023 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!