Hakka Giden Yol Şiiri - Kasım Kobakçı

Hançerdi derinden bakışları, dağlandı gönlüm.
Çağladı birdenbire coşkuyla, sel gibi kalbim.
Öylesine bağladı ki beni, tek bir tel saçına,
Çaresiz ceylana döndüm, sanki tuzağa düşmüşüm.
*
Anadır, yücedir, yardır ve de kız kardeştir.
Ne olursa olsun, her zaman başımızın tacıdır.
Şimdi düştüğü bu durum, ne hüzün ne de acıdır.
Sanki alınıp satılan, bir eşya gibi görülür.
*
Aşkın öyle bir izi olmalı ki, bu gönülde derin,
Tüm benlikteki günahı, yakıp kül etmeli tamamen.
Doğru yolda yürüyerek, zorluklara aldırmadan,
Ruhta olgunlaşmalı, sabrın imbiğinde hamken.
*
Sevgisiz bir yürek, tamamen bomboş kalır sanma.
Bir açan çiçektir sevgi, güneşte solmaz asla.
Gönül denen bu kavram, hiç dolmaz ki başkasıyla.
Şudur gerçek sırrı sevginin, artar o paylaştıkça.
Konuşulur sevgiyle, ağaçlara ve de cansız taşlara.
Zehir bile durulur, dönüşüverir bir tatlı bala.
*
Amansız derdimsin, şifamsın aynı zamanda sen.
Aşk konuşunca dilim, suskun kalırım orda ben.
Ruhumun derin bahçesinde, seher vakti açan,
Ben senin mis kokun olayım, çiçeğim ol sen.
*
Harcama boşa vaktini, çok değerlidir zaman.
Göz görür gerçeği, olsa da her yer toz duman.
Kalmayasın gafil sen, dikkat etmelisin aman.
Uyanmak için saati, mutlaka vaktinde kurmalısın.
*
Eğer yeniden baştan başlasam, böyle mi yaşardım?
Bunca sene boyunca, koca yılları israf mı ederdim?
O gençliğe tekrar, keşke şimdi bir dönebilseydim,
Asla bir daha, baharın bitişinden hiç korkmazdım.
*
Tüm soruları bıraktın, nedeni, nasılı ve niçini.
Boşluğun tam içine, acımasızca attın hep beni.
İnan senin uğruna ben, şurada az kalan ömrümü,
Seve seve bölüşürdüm, böl deseydin bölerdim.
*
Çıktı televizyon, düzeni yıkıldı her şeyin.
Bezdi köylü köyünden, yıkıldı var olan düzen.
Aldı köylü güzelini bir tasa, bezdi köyünden.
Don vurdu, kuraklık geldi, çiftçi bezdi halinden.
*
Bilmez misin ne oldu, âşığın hazin hali?
Kırıldı da ince dalı, döküldü yaprakları.
Hala bir umutla bekler, o kutsal kavuşmayı.
Bilmelisin artık sen, vade doldu, gün bitti.
*
İyi dinle beni ey hacı, dinle can kulağınla.
Bırak tahtı, terk et tacı, dünya malı boşuna.
Düşün her acıyı, her ıstırabı, her bir lokmada.
Gidelim sevgiliye, bölüşelim doğrudan doğruya.
*
Dünya işte böyle, gelip geçici bir yerdir.
Sonsuzluğa doğru, dönmez asla, gelen gider.
Bir duraklık mola yeri, sadece burası bize.
Dünya fani, kim bilir, nerde şimdi dostlar?
*
Söyle birden niye öyle çağladın, neydi derdin?
Damlalarınla yüreğini, sen benim kalbime bağladın.
Benden önce mi ağladın ki, daha mı çoktu derdin?
Ey yağmur, şimdi kendini, benim gibi fakir mi ettin?
*
Birleştik, yurdun bu güzel ve kutsal köşesinde.
Huzur bulur yüreğimiz, şehitlerin sinesinde.
Yavaştan olgunlaştık biz, ocağında Çanakkale'nin.
Şükürler olsun Rabbimize, pişiyoruz yavaş yavaş.
*
Neye yarar ki boşuna, el etek çeksek dünyadan?
Bomboş kalırız anlamsızca, boş bir petek gibi.
Eğer bizler ki, candan seversek yaratılanı,
Eminim karşılık beklemeden, o da severdi bizi.
*
Kaç aşık koşmuştu, aşkının peşinden boş yere?
Kaçının onca gayreti, boşa gitmişti çabası?
Coştu sanma onu sakın ki, dışarıdan bakıp da.
Bak içine, sel mi yüreği, bil asıl gerçeği.
*
Yara almış derinden, haşlanıp, yanmış gönlü.
Acımasızca vurulmuş, dost eliyle taşlanmış.
Neyleyecek bu durumda o, ne yapsın ki dost?
Kalmış artık çaresiz, fani beden yaşlanmış.
*
Var mı imkanı, gel de yanma, yan denmiş bir defa?
Daima derinleşir sevgiler, büyürler yana yana.
Pervanedir aşık, maşuk ise sır perdesi her ana.
Sor diye, diye o, sürekli aratır kendini bana.
*
Bu sevda, git desen hiç gitmez, gel desen gelmez.
Koymadan noktayı, bu derin sevda asla bitmez.
Tükenir ömür koşmakla, bir ömür de buna yetmez.
Dur diye diye döner durur, çarkı felek durmaz.
*
Sözlerinde hep ne güzel demiş, aşkın çağları.
Sabır ile sevgi, aşar engelleri, dağları.
Sevgiyle kurulur, en sağlam dostluk bağları.
Elhamdülillah her zaman, dost seçtik biz seni.
*
Zor sanır kendine hep, kul olmayı insanoğlu,
Düşman değil nefsini, aldanıp sanır dostu.
Durmadan ateş var sanır, cehennemde çoğu.
Alıp gider ateşi buradan, kendi ateşiyle.
Başkasına değil, ne ederse kendine eder.
*
Sevdim ben, adalet duygusunu yeryüzünde,
Bağlılığı sevdim, karşılıklı sadakati.
İlahi çağrıyı, Rabbimden gelen daveti.
Tüm kalbimle, hakka giden yolu çok sevdim.