Hakk Bilmez Kula Şiiri - Zeki Günay

Ey Hızır çıkalım yola,
Ben yorulmam yapma mola.
Anlat hele ilmim dola,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Ana baba iter velet,
Savaş kapıda mı evet.
Bu başlangıca ilk davet,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Nankör devleti kötüler,
Cahiller kafa ütüler.
Sütü haramlı sütsüzler,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Gel Cehennemi gezelim,
Küfre düşeni görelim.
Ey kul azab var diyelim,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Azabta kul, neydi hali,
Şahit ol hazreti Ali.
Kör kul görmez, nerde veli,
Hakk bilmez, kula ne gerek.

Cehennemde dili çıkık,
Ameli yok beden yıkık.
İnsan ölü insan bıkık,
Hakk bilmez kula ne gerek.

On üç yıldır yazdım Hızır,
Yüce Allah nazır hazır.
Sağ yanım toprağı kazır,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Hakk'ı bilendir erenler,
Fakire fitre verenler.
Zekatta tadı görenler,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Geldik işte Cehenneme,
Göz akan irin emene.
Kurtarın beni diyene,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Gördük ateşte yananı,
Çığlık feryatı basanı.
Ateşten ipe asanı,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Evlat bağırır anaya,
Yazıklar olsun babaya.
Rabbim bizi at dünyaya,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Gördüm Hızır yananları,
Feryat çığlık atanları.
Evlat kadın satanları,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Bir kuyu var dünya kadar,
Büyük görme her yanı dar.
Bir ses duydum beni kurtar,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Yarı çıplak kadın vardı,
Erkekler ateş atardı.
Katrandan daha katrandı,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Bir kurtuluş diyenleri,
Ateşte sürünenleri.
Bedenden yağ inenleri,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Yarab bizi nolur affet,
Dünyan hep gafleti gaflet.
Yok artık size merhamet,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Nerde namaz nerde oruç,
Yaşadığın her günün suç.
Bura cehennemdeki uç,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Peygamberim beni kurtar,
Sürüden ayrı kurt yutar.
Seni kor cehennem tutar,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Muhammed ağlama yeter,
Bilirsin insan besbeter.
İnsanı kör şeytan iter,
Hakk bilmez kula ne gerek.

Kul Zeki, Adalet Allah,
Şiir başlangıç bismillah.
Bitti son elhamdülillah,
Hakk bilmez kula ne gerek.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY