Sen gittiğinden beri,
bu şehirde kırgın yüreğim.
Kördüğüm oldu, çözülmüyor ellerim.
Beni yıkan bu şehir değildi,
yıkan senin gitmelerin.
Açmayan baharım,
seni düşündükçe üzülmeyi seviyorum.
Sendeki o endamı değil, yangınımı seviyorum.
Karanlık gecedeki sensizliği değil,
bendeki özlemini seviyorum.
Aklıma gelişini seveyim,
nasıl güzel şeysin sen
ne diyeyim.
Bir gül de bende bir göreyim,
Gönlüme damla damla akışını seveyim.
Gelmeyişinin sonu yok mu?
Bitirsen diyorum artık.
Gelsen olmaz mı?
Kanadı kırık kuşlar uçmaz mı?
Karanfiller kokmaz mı?
Güneş açmaz mı?
Sen gittin ya,
yalnız kahvenin de tadı yok.
Ah kahve gözlüm ah;
gözlerinde yok,
sohbetinde yok,
kırk yılımız değil,
Dedim ya sensizde yaşanır.
Dumanımda tüter,
çayımda demlenir,
günlerde geçer.
Dedim ya sensiz yaşanır,
Yoksun sen biliyorum.
Artık gözlerinde bakmasın,
hiç önemli değil.
Üşüyen ellerimde hep titrek kalsın.
Son bir cigaran vardı ya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!