Gelmeyişinin sonu yok mu?
Bitirsen diyorum artık.
Gelsen olmaz mı?
Kanadı kırık kuşlar uçmaz mı?
Karanfiller kokmaz mı?
Güneş açmaz mı?
İkimiz de göğe bakalım,
ikimiz de.
Mavi kuşlar vardı,
şimdi nerde.
Uzat sen elini
yeter belki de...
Sen gittin ya,
yalnız kahvenin de tadı yok.
Ah kahve gözlüm ah;
gözlerinde yok,
sohbetinde yok,
kırk yılımız değil,
Bakmasa da olur bana,
Kahve gözlerin.
Şimdi ben
Sensiz de içerim,
Sensiz de severim.
Boşuna anlattın sen bana.
Kırlara uyandım ben bu sabah,
Kırlara.
Biraz sarı,
biraz pembe,
Küsmemişler,
Kara kış da gelmiş
her yer ayaz şimdi.
Nasıl anlatayım,
ben sende yokum,
sen bende deli.
Beni anlasınlar diye uğraşmıyorum.
Kendi kendime yetinmeyi
başarıyorum.
Kimseyle de derdim yok
savaşmıyorum.
Kendime gülümsüyor,
Hadi uyan sen de.
Hadi uyan,
uyan da gökyüzüne bak.
Maviyse mavi,
yaşamaksa yaşamak...
Biraz ince,
biraz süsle,
en güzelini sen söyle,
be seni sevmekle kalayım.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!