Kurtuluşu bulmak sende,
Yaradılış sırrına varmak sende,
Kalbi huzura ermek sende,
İki cihan saadetine ulaşmak sende.
Bizden istenen sana gaip iken iman,
İman’ı yeis boşa giden iman,
Korku ile son anda yapılan bu iman,
Firavun’un son anda yaptığı iman.
Sırrı ilahi tecelli etmeden,
Her şey ayyuka çıkmadan,
Ölüm fermanın Azrail’e gelmeden,
Acele et ve iman ile şereflen.
Yarın kalk deyince Yüce Yaradan,
Bir tohum yeşerir gibi topraktan,
Kabirlerimizden yeşertecek bizi,
Kuyruk kemiğinde ki bir atomdan.
Dünya malına aldanıp da,
Her şeyi son nefese bırakma,
Uzun emelli olup da,
tövbeni son ana bırakma.
Hz. Peygamberin nazından,
Tövbe’i yeis kabul olur ama,
Sen yine de son ana bırakma,
Kork ezeli düşmanın Şeytandan.
Ne şerefli insandır o insan,
Kamil imanla inanan,
Cemali İlahi cennetine ulaştıracak,
O insanı, Yüce Yaradan.
13/12/2005
gaip: görünmeyen
İman`ı yeis: Ölüm anında korku ile yapılan iman.
Tövbe`i yeis: Ölüm anında müminlerce makamları gösterilmeden önce yapılan tövbe. Peygamberimizin duası, ilticası ile verilen ruhsat gereği kabul edilen tövbe.
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 09:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Serdar Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/15/hakiki-iman-ve-tovbe.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!