Hakikatten Her Şiir Şiiri - Nebi Ünler

HAKİKATTEN HER ŞİİR

Derlerki; Kâ’b bin Züheyr, Hırkayla taltif olmuş
Köle Bilal sesiyle, Kâbe’ye bülbül olmuş…
Gönüller tercümesi, hakikatten her şiir
Kaynağı abıhayat, güzelliğe dem olmuş.

Senin şiir dediğin, bir sürü kalabalık
Kulağımdan uzak dur! Eyleme su da balık.
Közlerin kan ağlayıp, yürek lav püskürmeden,
Hepsi yan yana gelmiş, çereze ulamalık.

Mesela Karacoğlan, Baki, Fuzuli, Nedim
Dadaloğlu, Köroğlu, çoğunu söylemedim…
Aşıklarla, ozanlar, abdallar silsilesi
Bizim Veysel, Mahzuni, gerisini demedim.

Atilla İlhan, Nazım… Mehmet Akif ve Fikret
Arada Cahit Sıtkı, Necip Fazıl da zikret…
Arif Nihat Asya var, biraz Atsız’ca kükre
Nesimi, Kazak Abdal, Küfür bilmezsin şükret.

Bilmezsin Yahya Kemal, Münir Nurettin usta
Dönülmez Akşam Ufku, cahilsin bu hususta…
Mahzunca boyun büker, katliamda aziz dil
Türkçe’nin katilleri, saldırmakta her pusta.

Milleti, millet eden, destanlar ve ağıtlar
Davul zurna, bağlama… Ozan dilli kâğıtlar…
At, silah, avrat derler… Şiir de eklemeli
Ana südü gibidir, biraz efkar dağıtlar.
Ana südü gibi hak, Anonimdir dağıtlar.

Yavuz Bülent Bakiler, Birde Karakoç’lar var
Ah be Yürek Yağmur’um, şairlere sırlar yar…
Verileni verirsin, hiç ezbere konuşma
Marifetin var ise, kalemine Cihan dar.

Hakikat ne? Şiir ne? Hak'kın gönle ilhamı
Pişmemişi sırıtır, görmezden gel çiğ, hamı.

Adanasız, 28.08.15 – 18.16 Y.Yağmur