Hakikat Kahramanları Şiiri - Maruf Özülkü

Barla'da vazifeye başlayan aziz Üstad
Durmaksızın neşretti nurları şevkle kat kat

Ona koşan kudsiler dizildi inci inci
O aşk ile oldular sadakatte birinci

Dağ, taş, bayır, demeden yazdılar dağıttılar
Ücret istemediler zindanlar da yattılar

Kardeşti cümle İslam, hesapsız ve garazsız
Kardeşti mevcudatla ehli iman şüphesiz

Bir kıyamet de kopsa, korkmaz O'nu bilenler
Bilir, musahhar mahluk, her zaman O'nu dinler

Şeytanı susturdular, nefsi ikna ettiler
Fenalıkları geçip, Baki'yi zikrettiler

"Nefis cümleden edna" diyen serden geçtiler
Ala olan davaya tüm hayatı biçtiler

Hallerine bakanlar mana veremediler
Aşkı yaşamayanlar sırra eremediler

"Bunlar mıdır" dediler "hakikat kahramanı"
Zülumattan alıp da çevirecek zamanı.

İlim diye, fen diye, libasları yoktu ya
Eneleri buz gibi atmışlardı ya suya

Mahviyet ve tevazu en esas dustur idi
Kardeş, kardeşe bakıp, hizmete yürür idi

Kırmızı çay içerek kırmızı kitapları
Dillere isal ile yaşattılar baharı

Her biri yıldız gibi aydınlattı cihanı
Menşe' diye gösterdi Nur Bediüzzaman'ı

Saff ı evvel olarak isimleri yazıldı
Altın kalemler ile hizmetleri kaydoldu

Kışta gelip baharı bize müjde verdiler
Hizmet için en bakir fırsatları serdiler

Zoru göğüslediler kolayı bıraktılar
Vazife sizin deyip yıldız gibi aktılar

Devam ediyor elbet her yanda say ü gayret
Farklı mizaçlar ile sürecek bi-nihayet

Arif olan bilir ki, abartmaz Asrın Sesi,
Hakikat kahramanı, onların ta kendisi.