Ben; ben dedikleri iki anlık bir fasıl.
Daha dün geldik işte bu gün dönüş velhasıl.
Parmak uçlarım yerde başım göğe değiyor.
Aklım güya başımı bir metelik sayıyor.
Sihirbaz ip ucunda mucizeler ararken.
Acep iki taklayı hakikat mı sanıyor.
Ne hikmettir bilinmez kendimi arıyorum.
Çift aynada suretim habersiz mi yansıyor.
Ben kimim? ,Nerden geldim? Nereye gidiyorum.
Yıllardır bu soruyu kendime soruyorum.
Çıkılmaz yokuşlarda kendime çıkıyorum.
Kendimi bir mahzenin içinde buluyorum.
Baş aşağı sallanan benmiyim bilmiyorum.
Kah ileri kah geri adımlar atıyorum.
Hakikati kendimde kendimde arıyorum.
Hakikat dedikleri bu olmalı belli ki,
Bak işte soruyorlar; Allah'la,Peygamber'i.
Meğer kulaklarım hiç işitmemiş bu sesi,
Yıllarca bu akılla ben nasıl dolaşmışım?
Hakikati hayale nasıl takas etmişim.
Bir metre yere indim,unuttum tüm hikmeti.
Ben sustum ey lisanım! sen anlat''Hakikati''
''Hakkı bilen hakikate ulaşır.
Fikret EDİŞ
.01/09/2009
S.H.L.TUNAHAN (k.s) 'Anısına
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ömür muhasebesinde her şey paha biçilmez elmas ve yakut kıymetini alır.Allah'a ulaşmanın yolu bir olmakla beraber vasıtalar ilmin ve irfanın beşiğinden olmalı.Yoksa bırak hikmet yolunda hakikati bulmayı.Akıl hurafelerin dipsiz kuyusunda boğulur.''Bizim bu uğurda yegane gayemiz bataklığa düşmüş bir müslüman evladını o bataklıktan kurtarmaktır.''Beklentimiz Allah ve Resulünün rızasıdır Üstad'ım .'Süleyman Hilmi Tunahan.(k.s) 'a Rahmetullahi aleyh.
TÜM YORUMLAR (5)