Bir akşam üstüdür sahil kentinde,
Ay ışığı aydınlığında uçuyor martılar,
Zifiri karanlıklar kapı önümde.
Sesizce dokunuyor tokmağıma,
Ne olur gece olmasın bu gün,
Karanlık çökmesin aydınlığıma,
Çekin gölgeleri çekin camlardan,
Karanlığa boğmayın beni,
Gecenin koynuna sokmayın beni.
Oldum olası korkarım karanlıktan.
Ne zaman sokaktan duyulsa ayak sesleri
Aklıma yalnızca ayrılık gelir.
Aklıma yalnızca sensizlik gelir.
FİKRET EDİŞ-İSTANBUL-2008
Fikret EdişKayıt Tarihi : 9.10.2009 21:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gecenin karanlığı çökerdi şehrin üstüne.Biz sahilde yürürdük.Bir birİ ardına kapanırdı kapılar. Biz durmadan sevişirdik..Yumuşak saçlarına bir rüzgar edasıyla dokunurdu ellerim..Senden şarkılar dinlerdik.Ben şiir okurdum.Gecenin koynunda yatardık ikimiz.Sen uyurdun ben seni izlerdim.Hatırla seninle ilk gecemizi tarihlerin 23/08/2008'i gösterdiği günü.Hatırla seninle ilk aşk hecemizi. HNR'A
![Fikret Ediş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/09/gece-607.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!