İsimsizdin, adını koyamadım
'Ben'den başka,
Parlayan her şey sana benziyordu
Yıldızlar hariç,
Yakınlarımda raylar üzerindeydin
Tek bir vagonda,
Mavi mavi boyanmış resimde
Ben de mavileri karıştırıyorum birbirine
Gökyüzü,deniz ve sen...
Sen,gökyüzü gibi canlısın hayalimde bile
Denizin mavisini de görüyorum kahverengi gözlerinde
Uyum içinde maviler
Ben sende kırmızının en koyusunu yaşıyorum
Tüm yıldızlara inat seninle birlikte parlıyorum
Senin için en parlak kumaştan sevgiyi dikip
İçine de yalnız sana çarpan kalbimi koyuyorum...
Ne bir şarkı sözüyüm ne de bir beste
Güller içinde ay gibiyim
Ne denizlere yüz veririm ne sevgiye
Ben gözü gönlü tok bir saray gibiyim...
Geçmişin tanımı var özgürlüğün ellerinde
Ne sana yakın ne benim sus pus gözlerimde,
Sır dolu sırlar en kalın romanların özünde
Zannettiğin sevgili ben değilim!
Nehirlerin haritası kalplerin sınır noktasında
Ne çok geniş ne tarihin tahtasında,
Dilediğim aşkların hayali de olsa olur yanımda
Rahat bir nefes almak için korkuların tuzağında
Elimde kalem istemiyorum bu sefer
Akşam güneşi kendi kendini anlatsın
Madem gözüm gönlüm onun uzağında
Ilık bir rüzgar beklesem atsa beni semaya
Ne zaman ki seni kaybettim
O an yaşamayı unuttum
Yollar bitmez sensizlikte
Güneşin doğmadığı gözlerinde
Kendimi kaybettim...
Elimde top,yüzümde gülücüklerle koşuyorum
Sayıyı atıp,hayali yeniden yaşamak için koşuyorum
Hem uzakta da değil oldukça yakın
Aslında...Zor bile yürüyorum
Rüyadayım,özgür olduğum için koşuyorum...
Bitmez sandığım geceler bittiğinde
Önümdeki engelleri yıkıp sana geldiğimde
Milyonlarca defa seni sevdiğimi söylediğimde
Gözlerindeki o parıltı daha da büyüsün...
İçtim içtim donuk baktım gökyüzüne
Baktım baktım değişen nedir göremedim
Gördüm gördüm çok şey gördüm
Sarhoş oldum içmek nedir bilemedim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!