Seni sevdim…
Bilmiyorum ne zamandı ama
Hayal meyal hatırlıyorum,
Seni sevdim...
Biliyorum ve hissediyorum sende beni sevdin,
Ege nasılsın bugün?
Yağmurlu musun?
Yoksa karla karışık mı?
…
Papatya isen yağmur çiselesin yapraklarına,
Seviyor, sevmiyor lafları fısıldansın kulağına;
Senden giderken çok düşündüm;
Sana neler söyleyeceğim diye...
O ayrılık anında hiç konuşmayayım istedim!
Sana hiçbir şey söylemeden,
Bu son şiirdeki sözcükleri dizmeden;
Bir bayram sabahı,
Yine seni hatırlayıp hüzünlendim…
Bana hiç güç veren yok ki;
Birazcık olsun toparlayayım kendimi!
Oysa şimdi, yanımda olman
Ve
İlk defa bir ilkbahardan nefret etmiştim,
Sen benden gittin diye...
Belki sen suçluydun,
Belki ilkbahar...
Ama ben artık ikinizi de sevmiyorum!
Zaten günümün uyku dışında tamamı sessizlikle geçiyordu,
Arada bir konuşuyordun canın sıkılınca,
Ya da bir macera yaşamak istediğinde,
Birilerini üzmek zamanı geldiğinde;
Beni sevdiğini söylüyordun!
Hoşuna gidiyordu acı çektirmek…
Bir öğle vakti karşılaşmıştım onunla,
Masmavi bir denizin sahilinde...
Ama ben deniz yerine;
Onun maviliğine dalmıştım!
1 Şubat 2005
Mutluluğu unutmuş her yerin,
60lık bir dedenin yorgunluğunu taşıyor göz bebeklerin,
Ve aynı anda;
Aylar önce dünyaya gelmiş bir bebeğin acemiliğini...
Düşerim korkusu ayağa kalkmanı engelliyor,
Bundan böyle;
Sevginin sınavı yapılsın,
“Seni Seviyorum” dan önce ispatlansın tüm sevgiler,
Sonradan yaşanmasın çekip gitmeler,
Ve geride kalmasın kırık kalpler...
Bir anlıkta olsa hoşlandım senden,
Bakışların nasıl hoşuma gitti bir bilsen…
Ardından beklemeye başladım,
Bir mucize olsa da konuşsak diye…
Sesini de duymak istiyordum bakışlarının yanında,
O da güzel miydi gözlerin gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!