Gözlerin söyledi
Bu bir veda merhaba değil
Kulaklarım son kez sesini dinledi
Zaman bitti gün geceye döndü
Birazdan bitecek yanan kandil
Gurur nedir bilir misin sen
Elbette bilirsin gururlusun
Ama hiç sevdin mi ki sen
Çaresiz kaldın mı hiç
Giderken gitme dedin mi
Onun yağına kapanıp
Hazmedemediğim şeyler var
İçime atıp köşeye çekilmem bundandır
Suskunluğum korkumdan değil
İnsanlara doymuşluğumdandır
Ne bir söz rahatlatır içimi
Ne de bana inanan bir çift göz
Bir başka insan olduk bugünlerde
Tek değer var o da kendi ihtiyacı
Esas ihtiyacımız olan hüzünlerde
Birbirlerini çok iyi tanıyan iki yabancı
Sanma bu durum zamanla geçer
Boşuna bekleme sana geri dönmem kadın
Eskidendi sana aşık olduğum zaman
Şimdi bende ne izin kaldı ne de adın
Hâlâ yanıyor bak giderken yaktığım liman
Bana artık yalanlar söyleme inanmam kadın
O kadar çok ki kayıplarım
Nasıl inandırabilirim seni kendime
Kızma ne olursun bana
Artık çok geç ...
Sana göre çok erken
Ufaldım artık
Bakma bana öyle
Yine en iyi bildiğim şeyi yapacağım
Hiçbir şey olmamış gibi davranıp susacağım
Bir yanımda umutla bir kalp soluyor
Bir yanımda fırtınalar kopuyor
Kendi içimde ne ucum var ne bucağım
Aşk bitermiş...
Öğrendim sevdiğim öğrendim
Sen düşerken yürekten düşlerimde
Uyandım
Düşme diye tutayım dedim ellerinden
Oysa ne çok konuştum
Siz hiç duymadınız
Ben hep kendime sustum
Neden diye sormadınız
Kendime oyunlar kurdum
ey bu ruhu bu bedene bahşeden Rab
vakit ruhu bedenden ayırma vaktidir
bilirim evveli de sonu da ayrı ızdırab
çünkü alemde sensin tek müktedir
tek taraflı bozuldu azrail ile olan akit
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!