parmaklarıma dokunma...parmaklarım yok
yüzüme bakma yüzüm yok....gözlerim yok....
saçlarıma dokunma....saçım yok
ben yokum...
çünkü sen yoksun..............
Bir taş geldi yüreğime
Damladı kanım bembeyaz sevgime
İhanetin pençesi gözlerimi dağladı
Ben tuttum kendimi ümitlerim ağladı
dağlara gece çökünce...
mahsunlaşınca bayırlar..
bir ses irkilir yüreğimden..
sessizliğimin sesi bu...ve yalnızlığımın..
kendi içimde kalabalıklaşırım sığmaz olurum kendime ozaman..
yağmur ıslatmaz başımı,kar üşütmez içimi..
gelde tut elimi
sık minik ellerinin gücü yettiğince
ufak çeneni kaldır bak yüzüme ışıltılı gözlerle
sonsuzluğa bakar gibi
şımar şımara bildiğin kadar
bu gönül nazını çekmek için burada
Hayatımın şiirini yazsam bu gece,
Yine sen dökülürsün her mısra her hece...
Sana olan sevgim sana olan hiddetim,
Yangınlarım gözyaşlarım çözemediğim bilmece..
Bir çocuğun sokak köpeğini,
Ve bir kedinin yavrusunu sevebildiği kadar,
Sevebilseydik birbirimizi,
Yücelebilseydik okadar...
Aptal dediğimiz balıklar gibi,
Dalda konan kuş gibi,
dertler tasalar derken
hergün birbirimizi yerken
ben seni yürekten severken
sarılmaya vakit kalmadı
güneş batar gece olur
Bir güneş doğsun içine,
Gönlündeki buzlar erisin..
Bir papatya açsın kalbinde,
Yaprakları seviyor desin..
Bir uyku bastırsın üstüne,
Rüyaların bahar olsun..
sana harcadığım yıllar önemsiz
hediyeler,katlar köşkler bedelsiz
sevgisiz ortamda herşey değersiz
sana layık gördüğüm güle yanarım
ne paraya ne pula
Kırlardaki bir papatyaydın sen,
Doya doya seni koklayamadım.
Allahın gönderdiği bir emanettin,
Seni yüreğimde saklayamadım.
Sevgimiz bize çok görüldü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!