Hakan Özüçelenk Şiirleri - Şair Hakan Öz ...

Kaybetmek işin sonu.
Her şeyin bittiği alem.
Var olup yok olmak.
Dünya yaşamının kanunu.

Sevdiklerini yitirmek.

Seninle mucize yaşadık.
Polat lıda bitti kaybımız.
Sesinle irkildik uyandık.
Değişti birden hayatımız.

Durdu Viyana dönüşü.

Ağaçlara ismini yazdım.
Duvarlara resmini astım.
Yollara aşkımı yazdım.
Unutup gitmek yakışmaz bana

Mektuplara aşkını yazdın

Yamanlar dağından dürbünle İzmir.
Şu bulutların altında Buca.
Üniversiteli anılarım akla gelir.
Seni seyrettim baştan uca.

Yamanlar dan doyamadım İzmir.

İstemezdim böyle olsun.
Elimdeki gülün solsun.
İçim hasretle dolsun.
Aşk bize çok uzak.

Bilemezdim deniz yosun.

Seni severken neden terkettin.
Beni terkederken hiç mi üzülmedin.
Yeni gelmişken anlamı ne gitmenin.
Kahrettin,üzüntülerim senin olsun.

Seni yüceltirken bana ne ettin.

Hayat dedikleri yalan.
Yaşadıkların nerede.
Var mı elinde tutan.
Kaybettiklerin geride.

Hayat denilen yaşanan.

Çok uzaklardayım,dönmem sana.
Bu aşkı yaşayamam bir daha.
Pişman olup döneceksen bana.
Artık çok sevilmediğini bil.

Yok yaşayamam bu acıyı bir daha.

İçimde bir sızı var,acının habercisi.
Tarifi mümkün değil,kahredecisi.
Dilimden,düşmez hecesi.
Gurbet,vurdu beni.ayrılık gecesi.

Sesimde bir yanıklık var,acı sesi.

Hayatı can alarak tadanlar.
Nefret ve kötülük saçanlar.
Cehennem kapılarını açanlar.
Hayatımızdan çekilin gidin.

Her yeri kan kokanlar.