Hakan Özüçelenk Şiirleri - Şair Hakan Öz ...

Ayrılık çocuklarıyız biz.
İçimizde kaldı acı iz.
Yaşadık hep sevgisiz.
Analar babalar habersiz.

Taşıdık içimizde hep yas.

O gece okulun son anısı.
İçeri girdi veda gece perisi.

Bin bir gece gibi masalsı.
İçeri girdi duyuldu sıcak sesi.

Bu gece gurur gecesi.
Unutulmaz her saniyesi.
Bir başarının hikayesi.
Kızımız okul birincisi.

Bu okul veda gecesi.

Bu yollardan geçmedik mi?
O yaşananlar şimdi nerede?
Ölesiye aşkı hissetmedik mi?
Güzel olan kaldı geride.

Şu okuldan mezun olmadık mı?

Irak çok uzaklarda hüzün.
Gelmez artık anılar sürgün.
Buğulu baktığın ayna gördün.
Silme sakın gerçeği görürsün.

Tarak içi boş beyaz saçlar.

Hayatın güzelliği varlığın.
Konulası çiçekler gibisin.
Yaşamın ayrı bir tadısın.
İçildikçe susatan çeşmesin.

Sanatın nedeni kadın.

Sonbaharda bana dönme.
Sakın bana gücenme.
Duvardaki resmimi örtme.
Aşkımız yeniden yeşerebilir.

Eylül de bana dönme.

Çocukluğumun büyülü dünyası.
Seni yaşamak ne mutlu fuar.
Çalışan dünyanın renkli aynası.
Senin varlığınla hayat farklı fuar.

Çocukluğumun sihirli lambası.

Ne çabuk günler geçti,anlamadım.
Hatıralarım arttıkça arttı hafızamda.
Ne çabuk gitti gidenler ben kaldım
Arzularım olmadı daha kursağımda.

Bu yolun sonunu soramadım.

Mahzun yuvadan uzak.
Almasın anandan tuzak.
Nöbette yıldızlara bak.
Işık yoksa fenerin olayım.

Suskun dar sanki yatak.