bir akşam vakti kar havası
ayağının altında kar kıtırtısı
kısarak baktığın gözlerinden
dünya bir çizgi misali
kah ölümle yaşam arasında
kah gitmekle kalmak arasında
hissediyorum değiştiğimi
ama değiştiremiyorum
bu değişimi
durduramıyorum kendimi
birden sen aklıma geliyorsun sen
nasıl sevildiğini bir bilsen
ellerin titriyor
gözbebeklerin büyüyor
ve sen yalan söylüyorsun
ama sadece kendine
ölümü düşünüyorsun
korkuyorsun
aşkımı bir kırlangıcın kanadına astım
rüzgarlar vurdukça yüzüne
debreşir içinde kanayan yara
aşkım bir kırlangıcın kanadında
ve bedenim ona inat dört duvar arasında
günleri saymakla maziyi anmakla
sen şimdi çok uzaklarda
bense soğuk duvarlar arasında
buğulu bir camın arkasında
buğulara ismini haykırırcasına
haykırıyorum ismini camlara
gelmeyeceğini biliyorum
onun için sana gel demiyorum
lakin
unutma! beni hatırla
her yağmurlu akşamda
anlaşılmaz anlamsızlıklarda
yanlızlığım bir buket karanlık
bir damla kan gibi ılık
akıp giderken gecelerin arasında
bir mum yaktım umut adına
gülendam koydum adını
sensizliği yaşıyorum yine
hani o değerli sevgin
sen seni seviyorum desen de
yok o ilk gün ki masum halin
bir mavi sızı kaplar benliğimi
vururum ayaklarımı kaldırımlara
dökülür ellerim cigaraya
ve gözbebeğimde bir umut
inatla bastırır mavi sızımı
ama ne cigara biter
gece çökerken aheste aheste
bir yağmur başlar ince ince
her damlanın sesinde
bir damla kan elimde
evet güzel kız... güle güle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!