Sessizlikten midir nedir,
durmak bilmedi
gözyaşları
göğün.
Kaçıncı günü
kim bilir
Şair
açar rakısını
her günbatımında
güneşe karşı…
O güneş
hayalidir oysa
Yazılmayı bekleyen
kaç şiir var
ve
kaçıncı şiirsin sen
bilmiyorum.
Kalemim kırık,
Tıpkı
sigaram gibisin.
Onun kadar baş döndürücü
bırakıp
yeniden başladığımda.
Ve
Sensizliğe lanet ettiğim
kaçıncı
uykusuz gece bilmiyorum.
O kadar doluyum ki yalnızlığa,
karşısına geçip
tek laf edemiyorum,
gecenin karanlığını aydınlatır
uzaktaki bir yağmurun şimşeği
ve o an
aklımdan geçer
Bağdatın bir gece de ölen
o güzelim gençliği...
Artık “yazmadığımı” söylediğimde
bana
hayatımda birisi olup
olmadığını sordun.
Oysa
ne Nazım’ın
Gösteriyor umudunu
kurduğun cümleler,
var hala
yüreğinde kıpırtılar.
Farkındayım
içinden geçenlerin
Yıllar
yıllar önceydi
bir masalı yazmaya başlamamız.
Varmış’tan çok
Yokmuş’larıyla ünlü.
Aklımda
Bir fincan kahve elimde, acı.
Kırk yıl hatrı var denilenlerden
Ve hayal işte, sen hazırlayıveren...
Desene yandım ben
Bir fincan kahve yüzünden.
Kırk yıl daha düşmeyeceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!