arıyor bulamıyor,
akıl sır erdiremiyordum
hâlâ neden dönmediğine...
yokluğunun şaşkınlığı işte
unutuvermişim yine
avcun yere baktığını
Gecenin köründe
acıktığı için ağlayarak ortalığı velveleye verip
uyanan ve uyandıran
bir çocuk kadar gürültücüydü
yazmaya olan açlığımın isyanının sesi.
Onca denemeye rağmen
Hayallerin bile hayal olduğu bir dünya benimkisi…
Düşünmek bile gelmiyor içimden,
geçerken nice hayatlar içinden.
Adımlar boşa,
koşuşturmaca,
telaşe boşa.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!