Aşk şarabın sunarlar, testinden bir gün
Dolar her kadeh o düğün, olur düğüm
Ne testin elim değer, ne kadehte ün
Bensiz olsanda yâr, sensiz geçmez bak gün
Gül olup ol cemaline, her gün baksam
Yansıttığın nedir bilsen, câmı nûrdan
Kalmaz bedenin, yanar aşk’a; o nûrdan
Câmın bil’ki cân olur; tatsa; o nûrdan
Mecnûn olur bu aşk’a, Leylâ; o nûrdan
Güzelliğinin yansıdığı o câma
Sen Aşk’ı tutsak mı sanırsın, elinde
Esir almış o seni, ilmi ezelinde
Ben Aşk’ı tanırım, tanırım seveni de
Sevdirilmişim de, Senin nen var elinde
Deme bilmem! Neyi, niye, neden seversin
Vechine bağlanan gönlüm olmuş pervanen senin
İzi var yarattığın her güzelde Cemâlinin
Şahittir gözümden akan yaş’ da, bil hasretinin
Bilmesin kul adım, azaltacaksa Aşkım benim
Yoksan Cennette, neylerim bağı bülbülü güllerin
Yıllar bağlamışken dilimi
Nasıl söylerim bu sevgimi
Bakmaz isen Sevgili deyi
Nasıl geçer gönlüm depremi
Adını yazsam tüm göklere
Neyi arar bu dünyada insan, bildim ne için
Neyi kaybettiyse arar insan onu, Aşk için
Ezel yitirdiğin bilmezmi, aramasın niçin
Bulmuşsa izin, bulduğuyla yanar, bu gün için.
Ezelde atılır, aşkın temeli,
Kaç aşık kul bilir, acep o demi?
Görünce Cemal, bu ezel demeli
Gör ki Aşk'tır, insan yapan ademi
Ezelde yazılır Aşk'ın emeli,
Deme kim mecnun eden nedir seni
Zerreyi Leylâsın Hak yaratmış teni
Göz kapağım nakşetmişken vechini
Görmemek mümkünmü güzelim seni
Söyle gül nasıl anlatam sana seni
Deva bulacak elbet, gözlerinden gönlüm
Hayâlin hasret boğazımda, düğüm düğüm
Bitmeyen gece'mi? Sensiz geçmiyor günüm
Yalnız seni sevmekle geçecek, tüm ÖMRÜM
Tertibinden gelen yanılmaz, Ledünnin bilir Hû
Bilir işin aslıdır Hû, Abdi Hû! Resulü Hû
‘Hû’ dan kasdı; Allah’dır, Kulunun bildiğidir Hû
Bilemez Allah’ı, bilir O Allah’dır! Rabbe Hû!
Mekandan münezzehsin, yansır kulundan zuhûrun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!