Bu gece gene kandırdım uykuyu
Uyumuş gibi yaptım
İnandı...
Ben, seni düşünüyordum
Hiç ses çıkartmadım
kimsesiz
yaşamak
tek başına
hür ve özgür? ? ?
değil....
kimsesiz, hiç kimsesiz
özlem bir yara gibi
aralıklarla sızlıyor içimde
keyfince gelip gidiyor
dayanmalı...
sesin çınlıyor kulaklarımda
gözümde ol hep
gözyaşım kadar yakın
gözüm kamaşsın
içimde ol
kalbimde sesin
Hiç ses yok
karanlık...
Akşamlar buruk
yedi kat el sesi gelir uzaktan.
Çaresiz
kimsesiz...
O...
başkasının artık
sözler başkasına
dudaklar başkasına
öpüşler başkasına
ten tene
söylemek istediklerim var sana
biriktirip yastığımın altına
her gece bakıp bakıp sakladığım
sığmaz oldu kalbime
yastığımın altından taşalı
Kaç kez uçtu avuçlarımdan mutluluk
Tam yakaladım derken
Neden... nasıl... larla
Kaç kez güldüğümden fazla ağladım
Çok mu istediğim
Ne günlerdi...
Genç umutlarımız kirlenmemişti henüz
Sevince, hep sevecek
Aşkı tertemiz ve hiç bitmeyecek sanırdık
Daha, henüz, ve hiç, aldatılmamıştık
En çok sevdiğimizden gelen yalanı
Ölümle dost, yalnızlıkla kardeşim bu aralar.
Sabahlar daha bir kimsesiz
Günler an be an, ölüm korkusu kokuyor
Anlamalar... Uzak bana, yaşam nedensiz
İnsan nasıl büyütür içinde ölümü bile bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!