sen unuttun
dostlar unuttu
vedasız sessiz...
pazar günleri simit aldığım simitçi unuttu
kokla bak toprağımı gelir kokusu
mesela çiğköfteyi kimyonlu severim
rakıyı buzlu, yanında portakal suyuyla
mesela hayatı tuzlu severim
tuzlu, gözlerimden akan yaşlarla
sevdim mi tam severim mesela
bırakmam hiç...
üç kuruşa
dünyalarımı verdim sana
dünyaları bıraktın
üç kuruşu alıp gittin
dünyalar buradaydı
ama üç kuruş bitti...
görmesin kimse beni
nazarın yok ya üzerimde
istemem başka gözleri de
bakmasınlar bana
hep o son halimle kalayım
beni muhtaçsız hatırla
Mahkemeyi kurdum
Savcı da ben hakim de
Seni ben sizliğe mahkum ettim
Haberin yok...
Gün geçtikçe çıkacak acısı
Anladıkça yanacak canın
bir cana kıydık biz
aşkın meyvasına kıydık
rüyalarımıza
geleceğimize kıydık
korkularına yenildik biz
ölsem birgün
herkes gibi...
ama erken olsa,
ani olsa,
yormasam kimseyi...
ölünce üzülseler sadece
biri, Allah şifa versin dedi!
biri, kendine dikkat et dedi...
bilmediler ki!
kaybeden kendileriydi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!