Hakan Bolat Şiirleri - Şair Hakan Bolat

Aç pencereni ben geldim
Bahçemden topladığım papatyaları getirdim
Kızma bana ne olur uzaktan geldim
Aç pencereni sevdiğim ben geldim

Sen papatyaları severdin bir de beyaz gülleri

Kapıyı yine sen açmadın
Pencereden yine sen bakmadın
Yemeğimi yine sen yapmadın
Alıştım mı dersin

Telefonuma yine çıkmadın

Nerede bir acı var benim uykum kaçar
Nerede bir yangın var benim de içim yanar
Bakmam kimsenin rengine dinine zinhar
Gülenle gülerim ağlayanla ağlar
İnsan olanı öyle severim ki sevmesem Allah sorar
İnsan olan insan olanla her köprüyü kurar

Birgün nasıl olsa karşılaşacağız
Bir vapurun güvertesi mi olur
Bir huzurevinin salonu mu olur
Bir otobüs terminali mi olur bilemem

Birgün nasıl olsa yollarımız kesişecek

Biliyorum işte
Uzaklarda olsan da aklın bende
Kulaklarım çınlıyor her gece saat on ikide
Sen de öylesin
Biliyorum işte

Bitmedi… bitmedi…
Aktı geceden sabaha
Sabahtan geceye
Gözümün pınarları

Geçmedi… geçmedi…

Bir şiir çizmek istiyorum
Başlığı sen sensizlik seninle olan
Satırları hep seni anlatan
Her kıtasında özledim yazan

Bir resim yazmak istiyorum

Kırılmış bir dal ile suya resmini çizdim
Etraftan ne yapıyorsun dediler
Hiç dedim

Gülmeni, ağlamanı, kızmanı çizdim
Var sende bir şeyler var dediler

Ellerim sırılsıklam terleyene kadar ellerini tutsam
Sıcaklığı yüreğime gelene kadar hiç bırakmasam
Tek senin elini tutup gezsem dolaşsam
Çok mu şey istemiş olurum

Gözlerimi kırpmadan saatlerce gözlerini süzsem

Kimsenin gözüne bakmadan
Kimsenin sözüne bakmadan
Kimsenin yüzüne bakmadan
Taa sokağın başından koş ta gel

Evdekiler uyanmadan