Ah be yüreğim!
Tekrar anladın mı şimdi
İkna oldun mu
Yıllar önce neden vazgeçtiğini
Neden bundan bir şey olmaz dediğini
An geliyor seni yazmak istiyorum uzun uzun
Süslü kelimelerle başlayan satırlarım;
Hüzün ekleriyle sonlanıyor.
Diyorum ki sen heyecanını yaz o gelirse gelir
Sonra bir nefes alıyorum
Canımı acıtan heyecanlar yaşıyorum.
Ne muhteşem bir duyguymuş
Zamandan mekandan ırak,
Gözlerine doya doya dalmak.
Uzanıp tutunca ellerini,
Gerçekmisin hayalmisin bilemedim.
Güneş altında üşüyorum!
Serin serin esiyor sözlerin.
Göğsümden kalbimi sökecek gibisin
Biraz daha yanında olsam!
Buz üstünde kavruluyorum!
Kabuğu göğsümde saklı bir yarasın
Hayallerin yıkılınca dön.
Umutların tükenince
Yalan sevdalardan vurulunca dön.
Yüzüne kapanınca aşklar
Kaybetmekten yorulunca dön.
Güneş görse kıskanacak o gülüşünü
Karanlık gecenin en parlak yıldızı gözlerin
Ne güzeldin sen bu gece
Dolanırken ellerin ellerime.
Bilemezsin ki yüreğim firarda,
Ey güzel insan!
Mutluluk bir yarış değil ki
Ne ilk varan kazanıyor
Ne de sona kalan!
Bak işte bana
Ben gidiyorum İzmir'den
Bir otel odasında yalnız bırakılmış
Rakı sofrasında terk edilmiş
Tarihin bir defa daha tekerrürden ibaret olduğunu anlayarak.
Gidiyorum bu şehirden.
Gün,güneş doğduğunda başlamıyor bu şehirde,
Hele ki yağmurlar bulutlardan yağmıyor.
Hey sevgili;
Sen geldiğinde gün başlar,
Sen gittiğinde gözlerimden yağar yağmurlar.
İşte hayat;
Issız bir şehir,
İçinde yemyeşil bir park,
Tam ortasında salkım söğüt,
Altında tahta bank,
Sözleri ve gözleri ısıtan ılık bir rüzgar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!