Hak Yiyen Hakikat Erleri

Ölüm var ya hu,
Etmeyin halk aç iken gününüzü gün,
Para bol ise yetim giydirin, aç doyurun,
Karadır toprak,
Aydınlık isterseniz,
Allah'ı nefes alırken duyun.

Ey genç,
Olur da sana derseler,
Fikrin için önüne altın tepsi serseler,
Yine de ya hak de sen,
Ölümü hatırla,
Vuslata er sen,
Hakikat ne paradadır ne mevkide,
Yalnızca bir küçük tebessümde.

Makam koltuklarında deriler epey parlak,
Lakin güneş sızdırmaz toprak,
Gel sen vazgeç şu sevdadan,
Sonbahar geldi,
Zaman düşüyor ömürden yaprak yaprak.

Dört duvar arası,
Gonca güllerin katili,
Hak yiyen hakikat erleri,
Allah görmez mi?
Ölmeden köşeyi döndüğünü zannedenleri.