Hak dediğimiz şey verilmezmiş , hak verdiğini kendin bilip , bunu alabilmek için çabalamakmış. Tıpkı verdiğin emek gibi , bunu dile getirebilmekmiş hak.
Hak verilmezmiş , alınırmış.
33 yaşının son demindeyken bunu anlamış olmam yazık !
Ama sonrası için mücadele etmemem ayıp.
Sanki bilinmeyen bir kural gibi tıkır tıkır işlerken , benim çarkın dışında hakkımı , emeğimi görüp vermelerini ummam.
Ne diyordum , hak verilmiyormuş alınıyormuş , ben bunu beynimin ! 'li alanına kaydediyorum. Siz de zarar vermeden, hakkınızın size gelmesini bekliyorsanız beklemeyin. Hakkınıza gidin ve normal bir şekilde isteyin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta