Zannetme ki senin hükmün,
İnsan mahkemelerinde,
Tüm sevabın günahın mizan terazisinde.
Önce Azrail biter ensende,
Ruhun alır, bedenin ölüm kelepçesinde.
Bir sela ile uğurlanırsın dünya misafirhanesinde,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta