Hak Mahkemesi Şiiri - Emre Deniz

Zannetme ki senin hükmün,
İnsan mahkemelerinde,
Tüm sevabın günahın mizan terazisinde.

Önce Azrail biter ensende,
Ruhun alır, bedenin ölüm kelepçesinde.
Bir sela ile uğurlanırsın dünya misafirhanesinde,
Boş elin ve bir kefenle bulursun kendini,
Dünyadaki son toprak hissende.

Sorarlar sana,
“Ne var iman kisvende?”
Bakarlar doğru mu, yanlış mı çok heybende.
Anlarsın ki sorgu başlamış,
Kaçınılmaz Hak mahkemesinde.