Kendi halimde yolcuydum ben
Karlı dağlara iz bırakıp giden
Madem yüzüstü bıraktın öylece
Umursamazlığındı beni deviren
Uzak kalamam dedin, uzaktayken
Sönmüşü korladın, yanındayken
Madem söndürecektin bu ateşi
Muştularımı silmeseydin, birlikteyken
Gitti gelmez artık o dermanlar
Çare olmaz yaptığına fermanlar
Madem bu kadar basitti herşey
Seni anlatsın, yaysız kemanlar
Suskun şimdi gözlerim yaşlanmaz
Lâl olan dilim artık adını anmaz
Madem vedalaştın o gece gönlümle
Gerekeni yaptın, korkma hak kalmaz
Kayıt Tarihi : 31.3.2023 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
30.03.2023 00:33
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!